Forma patronimica che deriva dal nomen latino Ursus di cui si ha un esempio in una Cartula offertionis del 1012 a Bergamo: "...In nomine Domini. Enricus gratia Dei rex, anno regni eius hic in Italia nono, duodecimo calendas decembris, inditione undecima. Ego in Dei nomine Ursus filius quondam Pauloni de civitate Bergamo presens presentibus dixi:...".
Il cognome Durso, estremamente raro, è presente nel sud Italia.