Dovrebbe derivare dall'
aferesi dal nome longobardo
Aghinolfus o
Aginulfus (dai termini germanici
agil, "spada", e
wulf, "lupo") di cui si ha un esempio in un
Breve refutationis et finis redatto in Pavia nell'anno 1151: "...Presencia quorumdam hominum quorum nomina subter leguntur, orta controversia inter monasterium Sancti Petri Celi Aurei et Iacopum Sclafenatum et Ardicionem Grassum nominative de molandino uno posito et edificato in fluvio Catrone, ad locum qui dicitur Sanctum Columbannum, consules, silicet Opizo Bucafollis, Lanfrancus Rabia, Aginulfus Cummanus, Iosfredus de Burgo, Rufinus Bulza, talen protulerunt convenienciam, videlicet suprascriptus Iacopus Sclafenatus et Ardicionus Grassus, per lignum quod in eorum tenebant mannibus, per se ipsos et per fratres Iacopi ...".
Tracce molto antiche di queste cognominizzazioni si trovano nel 1300 con il notaio, operante a Firenze, Michele
filius olim ser Tani Ghinolfi de Sancto Donato de Lucardo, a Solofra i Ginolfi anche occuparono il posto di notai.
Il cognome
Ginolfi, altrettanto raro, è invece campano, dell'avellinese, di Caserta e di Salerno.
Ghinolfi, molto raro, è tipico del reggiano.