Deriva dal nome medioevale
Attolinus, di cui si hanno tracce ad esempio nel 1191 nel codice diplomatico bresciano: "Anno domini nostri Iesu Christi millesimo centesimo nonagesimo primo, indictione VIIII., die iovis .VII. exeunte mense iulii. In soburbio Arcus, civitatis Brixie, in curte Sancti Iohannis de foris. ..... investivit Girardum de Gazio, de Celatica, nominative perpetualiter de tabula una legitima de terra, cum casa super habente, que est et iacet in suprascripto borgo Arcus, et quam tenebant Malgarita, uxor condam Mangani de Pontolio, et Attolinus condam eius nepos, eius heredes, ut confitebantur, ...".
Il cognome
Attolini è tipico emiliano, delle province di Parma e Reggio con un possibile
ceppo anche nel barese.
Attolino, abbastanza raro, è tipico del tarantino.