Dovrebbe derivare dal nome tardo latino Amerius (variante del germanico Ademaro che significa "glorioso in battaglia" oppure "che eccelle per nobiltà di stirpe") di cui si ha un esempio nel Codice Diplomatico della Lombardia Medioevale a Sesto Calende nell'anno 1145: "Anno dominice incarnacionis milleximo centeximo quadrageximo quinto, mense ienuarii, indicione octava... ...dicebant ac reclamabant eo quod predictus quondam Amerius genitor eorum reliquisset eis debitum usque ad argenti denariorum bonorum Mediolanensium solidos quadraginta et novem et denarios duos..." o dal nome medioevale Amerinus: "...Roscius, pater huiusce, municeps Amerinus fuit, cum genere et nobilitate et pecunia non modo sui municipi, verum etiam eius vicinitatis facile primus...".
Il cognome Amerio è tipicamente piemontese.