Potrebbe derivare dal cognomen latino
Probus,
Proba, di cui si ha un esempio d'uso nel
Rerum Gestarum di Ammiano Marcellino: "...per omnia itaque propinqua malorum similium dispersa formidine, praefectus praetorio agens tunc apud Sirmium Probus, nullis bellorum terroribus adsuetus, rerum novarum lugubri visu praestrictus, oculosque vix attollens, haerebat diu, quid capesseret ambigens: et cum paratis velocibus equis noctem proximam destinasset in fugam, monitus tutiore consilio mansit inmobilis. ...".
Il cognome
Probi, quasi unico, ha qualche presenza nel fiorentino e nel pescarese.
Proba, praticamente unico, sembrerebbe meridionale.
Probo ha un piccolo
ceppo a Roma, uno molto piccolo nel teramano ed uno, il più consistente, nel leccese.