Potrebbe derivare, direttamente o tramite un
ipocoristico, dal nome medioevale
Lorandus, di cui si ha un esempio d'uso in un atto di conferimento di beni del 1270: "..cum omnibus utilitatibus, et cum Ilbou insula, pro qua quaestionem moverat Laurentius Palatinus, filius Keme, quam investigata profundius veritate comperimus pertinere ad magnam insulam regiae Maiestatis, quas terras Lorandus, filius Garae, de nostra olim possederat collatione, qui commissa infidelitate de nostro aufugerat regno, cum eisdem metis et terminis, quibus dictus Lorandus possederat, donavimus, dedimus, et contulimus Monasterio Sanctae Mariae de insula leporum, ubi filia nostra Charissima, ac aliae sorores Ordinis Praedicatorum, Deo iugiter famulantes, commorantur, perpetuo et irrevocabiliter possidendas...".
Il cognome
Lorandi è particolarmente diffuso in Lombardia, nel bresciano, nel bergamasco ed a Milano, ha un
ceppo nel vicentino ed uno in trentino.
Lorandini è tipicamente trentino.
Lorando, quasi unico, ha sparute presenze nel trentino e veronese ed in Piemonte.