Potrebbe derivare da soprannomi attribuiti a quanti potessero somministrare il
laudano (un prodotto erboristico usato anticamente come lenitivo e calmante del dolore) oppure potrebbe trattarsi di una forma
ipocoristica derivata dal nome latino
Laudicius o
Lauditius, di cui si ha un esempio nella
Vita sancti Severini: "...Tunc et Laudicius quidam caecus, inopinato psallentis populi clamore perculsus, sollicite suos, quid esset, interrogat. Respondentibus, quod cuiusdam sancti Severini corpus transiret, compunctus ad fenestram se duci rogat, de qua poterat a sanis eminus multitudo psallentium atque vehiculum sancti corporis contemplari. Cumque fenestrae nixus incumberet et oraret, protinus vidit, singillatim demonstrans omnes notos atque vicinos. Quo facto cuncti, qui audierant, gratias Deo lacrimantibus gaudiis retulerunt....".
Il cognome
Laudicina è decisamente siciliano, del trapanese in particolare e di Palermo.
Laudicini è praticamente unico.
Laudicino, molto raro, sembrerebbe tipico del napoletano.