Potrebbe derivare dal cognomen latino
Fontius, Fontia, di cui si ha un esempio in una lirica medioevale: "..Est hic Landinus magnique interpres Homeri,//Musarum aeternus Politianus honor,//retor et insignis facundo Fontius ore //Marsiliusque hic est, alter et ipse Plato.//Est hic Demetrius doctis oriundus Athenis,//enodans quicquid scripsit Aristoteles.//Ni tibi defueris, Syllae generosa propago,//romanos poteris equiperare patres...".
Il cognome
Fonzo ha varie presenze nel centrosud, ma presenta un piccolo
ceppo nel pescarese, uno consistente a Roma ed uno nel napoletano, nel beneventano e nell'avellinese.
Fonza, quasi unico, è campano.
Fonzi è specifico della fascia centrale, ha un ceppo nel teatino e nell'aquilano ed a Pescara, ed uno molto consistente a Roma, con un piccolo ceppo anche ad Amatrice nel reatino.
Fonzone, molto raro, è campano.