Potrebbe derivare dal nome medioevale
Candius, di cui si ha un esempio d'uso in uno scritto secentesco: "..Optatissimus adfuit Candius et Episcopo, et Ciuitati, et max me Angelo, ac Sodalibus. Post mutuam salutationem, in conspectu omnium recitantur Patris Generalis literae: quibus collaudans eorum pietatem, singularique voluptati, atque exemplo sibi, ac ceteris Patribus fuisse demonstrans, quod tanto studio, quantum subscriptionibus quisque suis declarauerant, ad diuinae Maiestatis obsequium in hac minima Societate Iesu dedicarent sese..".
Il cognome
Candi ha un
ceppo emiliano, a Parma, Modena, Bologna e nel ferrarese, uno nell'anconetano ed uno nel romano.
Candio, meno comune, ha un piccolo ceppo tra veronese e vicentino, uno a Roma ed uno in Puglia nel barese e nel leccese.